Jolly Boys in Livingstone

23 november 2015 - Livingstone, Zambia

Jolly Boys is een echt hippie backpackershotel. Ze hebben hier alles. Van grote dorms voor 16 personen tot A-frames en kamers met eigen badkamer. Die laatste hebben wij geboekt. We zullen hier twee dagen blijven om de Victoria Falls te zien. 8 jaar geleden hebben we hier ook gelogeerd. Toen in een A-frame met de naam " Honeymoon suite". Die is er nog steeds, maar nu gaan we voor wat meer luxe. Hoewel het een backpackers blijft is het wel erg opgeknapt.
Vandaag komen we uit Choma. Dat is maar 200 KM. We zijn dus rustig vertrokken om 10 uur. Een van onze doelen was om de school te bezoeken waar we 8 jaar geleden waren en te zien hoe het er nu voor staat. Natuurlijk zouden we hen dan helpen met solar lights. Op Google earth hadden we de plaats gevonden, net voorbij Choma, waar het moet zijn. Het bleek niet mee te vallen dat ook echt te vinden. Toen we bij de juiste coördinaten aankwamen was er een weggetje naar rechts. Een echt 4x4 weg, dus wel leuk. Maar hoe verder we reden hoe meer we zagen dat dat het niet was. Wel kwamen we uiteindelijk bij een dorpje. Echt heel eenvoudig en armoedig. We werden allervriendelijkst begroet door een jonge man die engels sprak. We vroegen hem naar de school en hij deed zijn best ons goed uit te leggen waar we moesten zijn. We hadden hem verteld dat er indertijd een Australische jongen aan de school bouwde en misschien heeft dat wat onduidelijkheid veroorzaakt. We zouden terug moeten richting Choma. We vroegen hoe zij daar leefden en ze hadden natuurlijk geen elektriciteit. We hebben verteld over de solar lampen en gevraagd ons rond te leiden door het dorpje. Bij ieder huis gaven we de eigenaar een lamp. Angelique en Rianne deelden aan de kinderen knuffelbeesten uit. Het was erg leuk en na een half uurtje vertrokken we weer. We vragen ons af hoe zo'n dorpje er nu vanavond uit zal zien. We zullen het nooit weten maar het is vast een flinke vooruitgang voor hen.
Na weer een tijd op de grote weg meenden we ècht de afrit naar "ons" dorpje te herkennen. Weer een flink stuk 4x4 rijden en in de verte een dorpje. Maar daar liepen elektriciteitsleidingen naar toe. We zagen ook uit de verte dat huizen er op aangesloten waren en we besloten dat dat dus niet aan ons doel vodeed en keerden om.
Al verder rijdend sloeg de twijfel steeds meer toe dat we het goed onthouden hadden.
Ondertussen moesten we wat eten. Dus weer een weggetje in en brood gemaakt. Toen verder rijden , maar er bleek geen dorp inzicht te komen en we gingen terug naar de hoofdweg. De volgende weg die we induiken leidt ons wel naar een dorpje. Wederom hartelijke ontvangst en enthousiasme voor de knuffels en de lampen.
weer op de hoofdweg en al dicht bij Livingstone roepen Angelique en Erik tegelijk dat deze afrit het echt is. Ik keer de auto en we gaan kijken. Het is weer niet de weg die we dachten en we stuiten op een spoorlijn. Achter het spoor is duidelijk te zien dat de weg verder gaat, maar er is geen overweg. Alleen grind en rails. Maar we hebben een 4x4 dus rijd ik er overheen. Als we onze weg vervolgen belanden we in een dorpje waar muziek klinkt. Op wat het centrale punt is; de dorpscafé, staat een grote luidspreker/ versterker combi die luid speelt. We begroeten de twee mannen daar en informeren naar wat dit voor een plaats is. Het blijkt een uitgebreide gemeenschap te zijn met huizen die wat verspreid liggen. We leggen uit dat we graag een rondleiding willen en zo onze lampen kunnen uitdelen per huis. We beginnen bij de centrale plek. Als we ook knuffels tevoorschijn halen blijken er al snel meer kinderen te zijn dan je zou denken. We lopen met onze gids van het ene huis naar het andere en overal maken we een praatje, delen we knuffels uit en lampen. Maar het is knap warm en als we horen dat sommigen een kwartier tot een half uur lopen ver wonen geven we hen in overleg met onze gids ook een lamp.
Als we weer terug zijn bij het begin, nemen we hartelijk afscheid. Met een goed gevoel rijden we naar de weg, via de spoorlijn zonder overweg.
Nu is het nog even rijden en we zijn in Livingstone bij Jolly Boys. Met de mooie kamers die we hebben rekenen we op een goede nachtrust, zodat we morgen vol goede moed de Victoria Falls kunnen bezoeken.

Foto’s